مقایسه اختلال استرس پس از حادثه و آسیب مغزی در نیروی دریایی
کد مقاله : 1017-ICNH
نویسندگان:
دانیال آزادی *، سولماز خادمی1، زهره منوچهری2
1دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
2کارشناسی ارشد
چکیده مقاله:
نیروی دریایی هر کشور نقش بسیار ارزشمندی در تامین امنیت آن کشور ایفا می‌کند، به‌گونه‌ای که این امنیت نه صرفا به دلیل ایجاد امنیت به پهنای آب‌های سرزمین آن کشور است، بلکه از طریق افزایش کارآمدی سایر نیروهای زمینی و هوایی نیز می‌باشد. یکی از مهم‌ترین موضوعات قابل بحث در این زمینه شناسایی و اجرای روش‌های افزایش ماندگاری و حفظ عملکرد کارکنان می‌باشد، تا در حین افزایش زمان ماموریت کاریشان دچار اختلال و یا افت نگردد، اینجاست که نقش بهداشت روان بر کارآیی نیروهای دریایی نظامی روشن‌تر نمود پیدا می‌کند. بهداشت روان، دانش و هنری است که به افراد کمک می‌کند تا با ایجاد روش‌هایی صحیح از لحاظ روانی و عاطفی بتوانند با محیط خود سازگاری نموده و راه‌حل‌های مطلوب‌تری را برای حل مشکلاتشان انتخاب نمایند. بر این اساس توجه به بهداشت روان و عوامل موثر بر آن می‌تواند موجب کنترل اختلالات روانی از جمله PTSD و TBIو در نتیجه حفظ سلامت کارکنان و افزایش کارایی آن‌ها شود. اختلال استرس پس از سانحه PTSD و آسیب مغزی تروماتیک TBI به عنوان اختلالات جداگانه و مجزا طبقه‌بندی می‌شوند. با این حال گاها مرز بین آنها مشخص نیست. جدایی آنها بر این فرض استوار است که PTSD اساساً ناشی از استرس روانی است، در حالی که TBI نتیجه یک آسیب قابل شناسایی به مغز است. این تمایز مبتنی بر تضاد منسوخ و کهنه بین ذهن و مغز است که تفکیک این دو اختلال اغلب در تمرینات و تحقیقات روزانه روانپزشکی به صورت قراردادی قرار می‌گیرد. از این رهگذر این پژوهش قصد دارد به روش کیفی کتابخانه‌ای مبتنی بر اسناد و پژوهش‌های پیشین به مقایسه اختلال استرس پس از حادثه و آسیب مغزی بپردازد. تا بتواند تا حدودی سوبرداشت‌های موجود در این زمینه را برطرف نماید و جایگاه آن را در حوادث دریایی تبیین نماید.
کلیدواژه ها:
اختلال استرس پس از سانحه(PTSD)، آسیب مغزی(TBI)، بهداشت روان، نیروی دریایی
وضعیت : چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است
ششمین همایش ملی و چهارمین همایش بین المللی طب پیشگیری، بهداشت، امداد و درمان بر روی شناورهای سطحی و زیرسطحی