مروری بر عفونت های انگلی در پرسنل نیروی دریایی، با تاکید بر مالاریا
کد مقاله : 1190-ICNH
نویسندگان:
مجید نوری *1، سعید سلیمان میگونی2
1گروه عفونی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی آجا
21. مرکز تحقیقات بیماری های عفونی دانشگاه علوم پزشکی آجا
چکیده مقاله:
مقدمه: آب آلوده و حشرات ناقل دو عامل اصلی انتقال عفونت های انگلی به انسان هستند. علیرغم کنترل نسبی عفونت های انگلی در سطح جامعه در طی سال های اخیر، با توجه به گستره ماموریت نیروی دریایی ارتش ج.ا.ا و احتمال حضور در نواحی اندمیک مالاریا و نیز احتمال آلودگی آب آشامیدنی بدلیل طولانی بودن ماموریت های دریایی، احتمال ابتلا به عفونت های انگلی در پرسنل نیروی دریایی مطرح است. این مطالعه بصورت مرور روایتی، عفونت های انگلی را در پرسنل نیروی دریایی بررسی می کند.
روش کار: مطالعه حاضر بصورت مرور روایتی با استفاده از کلید واژه های Navy و Parasitic Infection در پایگاه اینترنتی پابمد و اسکوپوس از سال 1990 به بعد انجام شد. مطالعات مروری، کامنتاری و گزارش موارد از جستجو خارج شدند. عفونت های انگلی در دو گروه مالاریا و سایر عفونت های انگلی گزارش شدند.
نتایج: در طول سه دهه گذشته بیشترین عفونت انگلی که در بین ملوانان در کشورهای مختلف گزارش شده است مالاریا (بخصوص از نوع فالسیپاروم و سپس ویواکس) بوده است. بیشترین مناطقی که پرسنل نیروی دریایی دچار مالاریا شده بودند در جنوب شرقی آسیا مثل کامبوج و تایلند، غرب افریقا مثل سیرالئون، ساحل عاج، آنگولا، و نیز افغانستان و سومالی بوده است. افراد متولد نواحی غیر بومی مالاریا که به مناطق اندمیک سفر می کنند بیشتر در معرض ابتلا هستند. عدم استفاده از اقدامات حفاظتی فردی و عدم پایبندی کافی به کموفروفیلاکسی عامل خطر مهمی در ابتلا به مالاریا بودند. داروهای هیدروکسی کلروکین، مفلوکین و داکسی سیکلین برای پروفیلاکسی تجویز شده است. سایر عفونت های انگلی که در ملوانان گزارش شده اند عبارتند از لایم، تب کیو، تب دانگ، لشمانیا، اکینوکوک و انگل های روده ای مثل سیکلوسپورا، کریپتوسپوریدیوم و انتاموبا هیستولیتیکا. در کشور ما مطالعه مشابهی در سال 1386 بر روی پرسنل نظامی ساکن بندرعباس و جزایر سه گانه انجام شد شیوع انگل های روده ای با آزمایش مدفوع 30% بوده است که به ترتیب بیشترین فراوانی مربوط به ژیاردیا، آمیب، آسکاریس و هیمنولپیس نانا بود. مطالعه جدیدی در دهه 90 انجام نشد.
بحث و نتیجه گیری: هیچ پروتکلی در حال حاضر برای پیشگیری از مالاریا در پرسنل نیروی دریایی که به ماموریت های دوردست می روند در داخل کشور وجود ندارد. همچنین اطلاعات اپیدمیولوژیک جدید درخصوص فراوانی عفونت های انگلی در پرسنل نظامی نیروی دریایی لازم است که به روز رسانی شود.
کلیدواژه ها:
عفونت های انگلی، مالاریا، دریایی، پرسنل
وضعیت : چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است
ششمین همایش ملی و چهارمین همایش بین المللی طب پیشگیری، بهداشت، امداد و درمان بر روی شناورهای سطحی و زیرسطحی