نقش توسعه مدیریت منابع انسانی در بهداشت و درمان |
کد مقاله : 1196-ICNH |
نویسندگان: |
طاهر سلطانزاده *1، یوسفعلی لطفی1، امیرحسین ثابت دیوشلی2 1نظامی 2سرباز |
چکیده مقاله: |
سابقه و هدف: نبود یک سیستم مناسب و مـؤثر در حـوزه توسعه منابع انسانی منجر به ارائـه خـدمات ناکـافی و ضـعیف، عدمکارایی و اثربخشی و عدم ارتقاء کیفیت و در نهایت از هـم پاشــیدگی ســلامت جامعــه مــیگــردد. امروزه سازمانهای موفق، سازمانهایی هستند که با نیروهای دانشی در جهت خلق ارزشها و راهبردهای جدید گام بر می دارند و منابع انسانی و توسعه آن به عنوان یک هستی زنده و بـالقوه مقبول همگان قرار گرفته و در سرتاسر برنامـه چهـارم توسـعه موج می زند. هدف اصلی پژوهش حاضر بهبود مدیریت منابع انسانی در بخش بهداشت و درمان بوده است. مواد و روش: روش بررسی این مطالعه از نوع مطالعات توصیفی است. محیط پژوهش را بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی تهران و جامعه پژوهش را کارشناسانی که بیشترین اطلاعات از نحوه ی اجرای برنامه های مدیریت منابع انسانی داشتند, تشکیل دادند. 15 شرکت کننده با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مصاحبه ساختار یافته و باز جمع آوری شد. جهت تحلیل داده از تحلیل محتوا استفاده گردید. یافته ها تجزیه و تحلیل داده ها منجر به تولید چهار درون مایه اصلی «رهبری، الزامات سیاسی، الزامات تامین مالی و بهبود آموزش» گردید. یافته: رهبری "نبود شفافیت در وظایف کارکنان و ندادن بازخوردهای مناسب و حمایتی به آنان، عدم سهیم کردن نیروی انسانی در فرایند تنظیم و نظارت بر اهداف بیمارستان، نبود برنامههای نظارتی و حمایتی بر فعالیت مدیران جدید و عدم تمرکز بر کار گروهی برای تشخیص و حل مشکلات"، الزامات سیاسی " عدم شناسایی محدودیتهای مربوط به نیروی انسانی، نبود سیاستهای مناسب و توسعه انگیزه لازم برای جلوگیری از مهاجرت نیروی کار نخبه، نبود تراز مناسب در مورد فعالیتهایی که کادر بنگاه سلامت توانایی انجام آن را دارند، عدم بهبود ساختار حقوق و مزایا. " الزامات تامین مالی " عدم بررسی وضعیت حقوق و دستمزد، عدم ارزیابی نابرابریهای موجود در حقوق و دستمزد، نبود ارزیابی مناسب نیازهای کارآموزی و بازآموزی کارکنان و فقدان هدف گذاریهای انگیزشی برای کارکنان" "بهبود آموزش " فقدان بررسی نقش تامین کنندگان خدمات سلامت و ارتباط آنها با نیازهای سلامت در جامعه، عدم قانونگذاری شفاف در زمینه کارآموزی و بازآموزی، فقدان در نظر گرفتن مشوقهای آموزشی برای جلوگیری از فرار مغزها و کاهش ایجاد ارتباط میان آموزش مداوم و سیستم درآمد." نتیجه گیری: انتخاب مدیر شایسته، ایجاد دوره های مدیریت، توسعه آموزشهای مهارت محور هدایت بیمارستانها به سمت سازمانهای یادگیرنده، تقویت نظارت، شناسایی نابرابریهای مربوط به حجم کار و دستمزد و پاداش، شرایط محیطی ایمن و سیستم پرداخت بر مبنای عملکرد، شفاف سازی شغل ، پیاده سازی فرهنک پویای سازمانی، نقش بسزایی در مدیریت بهینه منابع انسانی دارد. |
کلیدواژه ها: |
واژه های کلیدی: مدیریت منابع انسانی، بهداشت و درمان، بیمارستان |
وضعیت : چکیده برای ارائه به صورت پوستر پذیرفته شده است |